Leśnica i okolica

Tereny położone między Szczawnicą oraz Czerwonym Klasztorem i Leśnicą to jeden z najbardziej malowniczych fragmentów pienińskiego pogranicza. Turyści przebywający w tych stronach nie są jednak skazani wyłącznie na zatłoczoną Drogę PienińskąLeśnica i okolica, lecz mogą także wybrać mniej uczęszczane ścieżki, prowadzące przez nieco bardziej zapomniane rejony Pienin. Pierwszy wariant wycieczki biegnie szlakiem żółtym, rozpoczynającym się pod koniec Drogi Pienińskiej, tuż przy najostrzejszym zakręcie Przełomu Dunajca. Ścieżka ma swój początek na polanie Huta, która zawdzięcza swą nazwę istniejącej tu niegdyś hucie szkła. Aż do roku 1969 znajdował się również w tym miejscu niewielki przysiółek należący do Leśnicy. Druga opcja to szlak niebieski, prowadzący bezpośrednio z Czerwonego Klasztoru. Droga ta biegnie początkowo równolegle z trasą koloru czerwonego, łączącą Czerwony Klasztor z Wielkim Lipnikiem. Obie trasy prowadzą wspólnie do Przełęczy pod Klasztorną Górą (słow. Sedlo Cerla), gdzie interesujący nas szlak niebieski skręca w lewo, w stronę zalesionego szczytu Barsztyg. Kolejnym punktem na trasie wycieczki jest przełęcz Limierz (słow. Targov), na której niebieska ścieżka łączy się z wspomnianym wcześniej szlakiem żółtym z polany Huta. Na samej przełęczy znajduje się polana, z której podziwiać możemy Trzy Korony; powinna też czekać na nas turystyczna wiata. Dalej z tego miejsca prowadzi już tylko trasa niebieska, która zaprowadzi nas do słowackiej miejscowości Leśnica.  

Leśnica i Leśnicki Potok 

Leśnica to niewielka wieś, której historia sięga końca XIII wieku. Trzy stulecia później znalazła się w posiadaniu zakonników z Czerwonego Klasztoru, lecz przez kolejne wieki pozostawała niemal całkowicie odcięta od świata. Pierwszym połączeniem z cywilizacją była dopiero Droga Pienińska, którą zbudowano pod koniec XIX wieku. Na szosę od strony Wielkiego Lipnika mieszkańcy Leśnicy musieli czekać aż do roku 1967! Wielowiekowa izolacja miała jednak również pozytywne aspekty, bo właśnie dzięki niej w Leśnicy stosunkowo długo zachowały się tradycyjne obyczaje i budownictwo. Po zakończeniu I Wojny Światowej o Leśnicę rozgorzał spór między odrodzoną Polską, a ówczesną Czechosłowacją. Wtedy wieś znalazła się w granicach naszego południowego sąsiada, lecz w roku 1938 Polska znów przyłączyła Leśnicę do swojego terytorium. Taki stan rzeczy utrzymał się do wybuchu kolejnej wojny, po której zakończeniu granica ostatecznie przyjęła obecny kształt. 

W Leśnicy istnieje spora baza turystyczna (restauracje, pensjonaty, schronisko, wyciąg narciarski), lecz największą atrakcją jest Przełom Leśnickiego Potoku, w którego dolinie wieś jest położona. Sam przełom ma długość ok. 500 m i znajduje się bezpośrednio przy ujściu potoku do Dunajca. Dolina jest w tym miejscu wyjątkowo wąska i tworzy głęboki wąwóz, wcinający się między strome ściany skał Sama Jedna oraz Bystrzyk i Wylizana. Sama Jedna (zwana też Starą Panną) wznosi się nad dno doliny na wysokość ok. 95 m. Ściana Bystrzyka liczy sobie ok. 70 m, a połączonej z nim Wylizanej – 130 m. Przez grań Bystrzyka i Wylizanej prowadził dawniej szlak turystyczny. Sama Wylizana zawdzięcza zaś swą nazwę charakterystycznym nieckom wymytym (wg. gwary góralskiej – „wylizanym”) przez wodę. W 1987 roku Przełom Leśnickiego Potoku stał się ścisłym rezerwatem przyrody. Chroniona jest w nim głównie roślinność naskalna – m.in. jałowiec sabiński, skalnica gronkowa i goździk postrzępiony, a także sosny reliktowe.

Przy ujściu Leśnickiego Potoku do Dunajca niebieski szlak (oraz nasza wycieczka) dobiega końca i ponownie łączy się z Drogą Pienińską. Pokonanie całej trasy pierwszym wariantem (szlak żółty) zajmuje ok. 2 godz. Na wędrówkę szlakiem niebieskim poświęcić trzeba natomiast ok. 2.10 godz.