Jak poruszać się po szlaku turystycznym?
Odnosisz wrażenie, że kiedy próbujesz odpocząć w bezruchu – na przykład oglądając telewizję na kanapie – na dłuższą metę wcale nie regenerujesz sił witalnych? Czujesz się tylko coraz bardziej zmęczony? Jeśli tak, aktywny wypoczynek to coś dla Ciebie. Jak zatem najlepiej relaksować się czynnie? Oczywiście, organizując wypad w Pieniny i ciesząc się pięknem tutejszych okolic. Każdy doświadczony turysta ma jednak świadomość, a każdy początkujący podróżnik musi zrozumieć, że wędrówki po górach powinny zostać uprzednio dokładnie zaplanowane – inaczej mogą okazać się… niebezpieczne. Z pomocą amatorom górskich krajobrazów przychodzą szlaki turystyczne – odpowiednio oznakowane trasy wycieczkowe, które nie tylko uchronią przed zbłądzeniem, ale i zadbają o to, aby oku miłośnika Pienin nie umknął żaden interesujący szczegół. Jak zatem poruszać się po szlaku turystycznym, aby w pełni wykorzystać wszystkie wskazówki?
Jeśli wędrujemy pieszo, naszą uwagę powinny przyciągać przede wszystkim znaki w kształcie prostokątów (standardowe wymiary to 9 x 15 cm) umieszczone w punktach dobrze widocznych – najczęściej na pniach drzew czy przydrożnych słupach. Prostokątny symbol składa się z trzech pasów – dwóch pasów zewnętrznych zawsze w białym kolorze oraz pasa środkowego – tutaj barwa zmienia się w zależności od rodzaju trasy. W przypadku pieszych szlaków turystycznych warto jednak pamiętać, że, w przeciwieństwie do tras narciarskich, kolor środkowego pasa nie pozostaje związany ze stopniem trudności trasy, a określa inne jej walory.
Wybierając szlak oznakowany prostokątem z czerwonym środkowym pasem, wiemy, że decydujemy się na trasę główną – poprowadzoną przez miejsca prawdopodobnie najatrakcyjniejsze krajobrazowo i przyrodniczo. W przypadku terenów górskich, szlaki czerwone wiodą często przez najwyższe punkty konkretnych pasm. Bądźmy jednak realistami – przy trasie czerwonej nie mogą oczywiście znajdować się wszystkie atrakcje warte zobaczenia. Dlatego też, do dyspozycji mamy inne szlaki. Szlak niebieski informuje, że przed nami długa wyprawa – ustalmy więc, jakie odległości jesteśmy w stanie pokonać pieszo. Szlaki zielony i żółty to krótsze odcinki pełniące funkcje łącznikowe. Niedaleką trasą dojściową oznacza również szlak czarny. W przypadku szlaków zielonych napotkane oznaczenia informują, że zmierzamy w kierunku charakterystycznego obiektu turystycznego lub punktu widokowego.
Podczas wędrówki szukajmy również tablic z opisem danego szlaku, szacowanym czasem pokonania trasy, lokalizacją punktów, w których można schronić się przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi lub po prostu odpocząć. Pamiętajmy, że bezpieczeństwo to wartość najwyższa i zawsze należy dostosowywać planowaną wyprawę do możliwości jej uczestników – zwłaszcza, jeśli są to dzieci lub osoby starsze, a także w przypadku dokuczliwych upałów czy wyjątkowo niestabilnych warunków pogodowych. Na przebiegu szlaku - w miejscach, w których jego pokonanie nastręcza trudności - rozglądajmy się za sztucznymi ułatwieniami – schodkami, drabinkami, kładkami, poręczami etc.. Warto skorzystać z gwarantującej bezpieczeństwo pomocy i nie silić się na brawurę – Pieniny to miejsce fantastyczne pod względem krajobrazowym, nieostrożność pociąga jednak za sobą ryzyko zdrowotne.